به کشورهای غربی مهرورزی کردم و اینک منتظر تشکر و قدردانی آنها هستم

-
من می توانستم وقتی که توسط حکومت وقت ایران بازداشت شده بودم دست به اعتصاب غذا تا سرحد مرگ بزنم تا با مرگ من, کشورهای غربی برای همیشه از فرصت پرداخت غرامت به من محروم شوند. اما این کار را نکردم. پس آنها هم باید در جهت تامین منافع کشور و ملتم که ایران و ملت ایران نام دارد گام بردارند.

پست‌های معروف از این وبلاگ

Archive of some of the main content of recent months

-
. White Pigeon’s message for kids: .  . . . . The truth is indeed you. Yes, In the Great’s mind and opinion, The UN gives kids a special allowance, based on its financial mechanism to establish the Great Financial Fund, To make them strong enough To welcome and support the Great campaign and celebration with their hands full of flowers, fruits, and sweets why not!? The UN was good from the beginning, Except for a short while, when it was under the influence of the P5+1 governments and its soul had been captured and taken hostage. But here in this eternal present moment when The new generations cherish the Great campaign, The P5+1 governments have disappeared. And got off the UN’s back, -which is the true reference of the Great’s planet And is the main reference of the Great Organization- And the UN has achieved independence and freedom And feels well. The P5+1 governments themselves Have been cured and saved In the “Great’s Single Government over 5+1 stat...
بیشتر بخوانيد

روسیه در گرفتن پانصد دلار من از ترکیه و ایران تعلل کرده است

-
روسیه در گرفتن پانصد دلار من از ترکیه و ایران تعلل کرده است پرونده های دادخواهی های من در قوه قضائیه ایران و از جمله پرونده آن پانصد دلار، همچنان روی هواست. روسیه که به خودش جرات می دهد در آستانه انتخابات با آقای رییسی جشن تولد و عروسی و اینطور چیزها بگیرد و دماغ خودش را به هر سوراخی و از جمله به انتخابات ایران فرو کند، چه پاسخی دراینمورد دارد؟ ترکیه و ایران با چه جراتی پانصد دلار مرا دزدیده اند و مراحل بوروکراتیک و اداری پی گیری های من نیز پایان نمی یابد و هزینه ها و خساراتی را بر من تحمیل کرده است؟
بیشتر بخوانيد

متن مصاحبه اکبر با روزنامه نگاری از خیال اکبر

-
روزنامه نگار فرضی: سلام آقای علی اکبر ابراهیمی، شما خواستار بازتاب یافتن صدای تحصنتون در مطبوعات و رسانه ها شدید. من یک روزنامه نگار فرضی هستم برای مصاحبه با جنابعالی که از خیالتون اومدم. بفرمایید . اکبر: من در مقابل دفتر سازمان ملل در تهران واقع در بلوار شهرزاد دست به تحصن زده ام . روزنامه نگار فرضی: یعنی کار و زندگی تون رو رها کردید و رفتید وایستادید اونجا؟ اکبر: نه. من بنا ندارم به میل و خواست و اراده خودم برای خودم تنگنا درست کنم. من در شرایطی نیستم که همین امروز بتوانم شغلم را رها کنم و بروم سراغ دفتر سازمان ملل در بلوار شهرزاد و بر جنبه سلبی و یا حتی اثباتی تحصنم تاکید کنم و بخش قابل توجهی از نیروهایم را برای انجام این کار صرف کنم. اینکه می گویم دست به تحصن در آن نقطه زده ام به آن معنی است که من اعلامیه تحصن خود را تهیه کرده و در پایگاه اطلاع رسانی خودم در فضای مجازی قرار داده ام و تحصن من از همان زمان انتشار متن اعلامیه تحصن رسما آغاز شده است و مسوولان مربوطه باید در جهت پاسخگویی به مطالباتم گام بردارند . با استناد به اینکه من به سوی نقطه ای در حال حرکت هستم ک...
بیشتر بخوانيد