امروز با صد و سی و هفت که بر عملکرد پلیس نظارت می کند تماس گرفتم و خواستار کمک برای پس گرفتن موبایلم از پلیس امنیت جنب پل آزمایش شدم. گفتم که دنبال دردسر نیستم و فقط می خواهم موبایلم را بگیرم. من باید هر روز بروم سر کار. وقت ندارم که بخاطر چهل و پنج هزار تومان, دهها هزار تومان دیگر هم متضرر شوم. برایم مهم است که بدانم آنجا اداره پلیس است یا سر گردنه. اگر اداره پلیس است موبایلم را بیابد و بدهد و یا چهل و پنج هزار تو مان بجای آن بدهد. اگر سر گردنه است که بگویند ما از خیر موبایلمان بگذریم و خودمان را به دردسر نیاندازیم. به قول کاندولیزا رایس, پیام من به حکام جمهوری اسلامی آن است که طبق الگوی لیبی رفتار کنند. امضا: علی اکبر ابراهیمی یک قطره از امواج سبز خیابانهای سال 2009 ایران
