تصویر بلیط اکبر به استانبول

حاضرم با پول ترکیه، کشورهای ۵+۱ و سازمان ملل
به آن کشورها و به سازمان ملل سفر کنم
تا دیدار، مصاحبه و آشنایی متقابل اکبر و منافع اکبر در آنجاها برای اکبر اتفاق بیفتد.

هر سناریوی دیگری به غیر از این،
_اعم از زلزله، سیل، آتش سوزی، تروریسم، جنگ نظامی تمام عیار و آشکار و یا هرگونه سناریوی دیگری_
شاید سناریوی نفرت بار و نفرت انگیزی باشد
برای فراپکنی
از سوی
کشورهای ۵+۱، خدا، شیطان و یا هرگونه نیروهای ماورائی و یا حتی قوانین طبیعی و علمی و فیزیک.

اما آنچه که واضح است،
اراده من نبوده است، نیست و نخواهد بود.

من اگر که بخواهم حمله کنم آنهم به این گستردگی و یا مطلقا گسترده،
باید ابزارها و ارتشهایم در اختیارم باشد و برتر از ارتشهای ۵+۱ نیز باشد و ابتدا تهدید کنم و سپس حمله کنم.

پس پیام من این است که
این حمله ها به درد خودشان و جد و آباد خودشان می خورد
تا با آن ان و گه خودشان را جمع و جور و مخفی کنند
و به عبارت واضح تر، فراپکنی کنند
و به هیچ وجه نه برای من بوده است و نه من نیازی به آن دارم.
هر موجود و هویت و تمدنی که احتیاج به "حمایت کردن از اکبر" داشته باشد مثل آدمیزاد می آید حمایت می کند و به اکبر پول می پردازد و نیازی به این قایموشک بازی ها و کوس کلک بازی ها و دروغگویی ها و ریاکاری ها و کثافتکاری ها و ویرانی ها نیز ندارد.
مهم این است که اصلا اراده اطاعت از اکبر و حمایت از اکبر در آنجاها نیست. که اگر بود برای کسب شرف می آمدند و سجده می کردند.
مرگ بر آنها.

آری مرگ بر آنها. آنهایی که به قیمت زیر پا نهادن اکبر توانستند آسایش و زندگی را بیابند و بجای تشکر حتی برای اکبر جفتک نیز انداختند، آلترناتیوهای مناسبی برای پس از مرگ اکبر نیستند و من با خودکشی، این جهان بزرگ را بدست آنها نمی سپارم.
مرگ بر آنها.


علی اکبر ابراهیمی
تهران
ساعت شانزده و چهل و پنج دقیقه
پنجشنبه.




پست‌های معروف از این وبلاگ

در مکتب غم عموی ایرانی ام چنین نکته دان شدم

Archive of some of the main content of recent months

یک فرصت استثنایی دیگر برای کشورهای 5+1