بخش پنجم آرشیو

 سند همبستگی احزاب ایرانی

سند جامع همکاری راهبردی احزاب، جناحها و جریانهای سیاسی ایرانی
.
هیچیک از
ما همه احزاب، جناحها و جریانهای مختلف سیاسی ایرانی معاصر
خوشحال نیستیم از اینکه
اکبر بجای اینکه
با تولید محصولات علمی، فرهنگی، هنری، صنعتی، سیاسی و غیره و ذالک خودش
در سراسر جهان شناخته بشه
و دیدار، مصاحبه و آشنایی رسمی اکبر با جهان و جهانیان
با تشریفات متناسب
و با تعریفی نزدیک به عالی از هویت اکبر
اتفاق بیفته،
.
اکبر از
امکان فعالیت در ایران
و از همکاری و حمایت کشور خودش (ایران) مایوس و دچار حالت تهوع شد
و با ایران و در ایران کار نکرد و در تعلیق و در فریز موند
و دست آخر هم گریبان شش قدرت جهانی رو گرفت و گفت
در مقابل "مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر" پاسخگو بشید
و "از سند ژانویه ۲۰۲۱ اکبر" حمایت کنید!
.
و جالب تر اینکه وقتی شورای عالی سیاسی ۵+۱ این کار رو برای اکبر انجام نداد،
به سراغ شورای عالی نظامی ۵+۱ رفت
تا اونا به اون شورای عالی سیاسی فشار بیارن!
و امروز هم کارش به جایی رسیده که "فراخوان عالی" رو مطرح کرده!!!
.
ادامه این مسیر چه چشم اندازی رو پیش روی اکبر ترسیم خواهد کرد؟ آیا ابرقدرتها می شینن تماشا کنن که اکبر بره کشورهاشون رو بگیره!؟
از خدا بترسیم، از وجدان خودمون بترسیم، از اعتبار خویش بترسیم.
.
ما تا کی قراره اکبر رو تنها بزاریم؟
نمی خواد اختلالات و یا کمبودهای شخصیتی و جنگ و دعواهای خودمون رو ورداریم بیاریم به فراخوان عالی آویزون بشیم تا خودمون رو ثابت کنیم و آبروی اکبر رو پیش کشورهای خارجی ببریم،
اون فراخوان، جامعه هدف خودش رو خواهد آفرید اگر که نیازی در عصر خود اکبر بهش باشه.
.
ما جامعه سیاسی ایران هستیم،
جامعه فعالیت هدف ما
فضای سیاسی ایران معاصره.
.
امروز وظیفه هر یک از ما، تعریف نسبت خودمون با اکبر و سازمان اکبر هست‌.
و باید مدارک انجام این کار رو در دسترس افکار عمومی ایرانیان، جهانیان، معاصرین و آیندگان قرار بدیم و پاسخگو باشیم.
.
.
ما امروز در این متن با هم پیمان می بندیم
هر کدوم از ما که امروز در ایران در قدرتیم (حکومت وقت)
و یا هر کدوم از ما که یک روزی در آینده در ایران به قدرت می رسیم،
خودمون رو در مقابل اکبر و سازمان اکبر متعهد، مسوول و پاسخگو می شناسیم
و رایزنی و لابی گری با کشورهای ۵+۱، سازمان ملل و سپس نیز کل کشورهای جهان بمنظور فراهم شدن بستر مناسب دعوت و حمایت از اکبر
و همزمان، حمایت و همکاری خود ایران با اکبر برای تاسیس و گسترش سازمان اکبر
رو همینک و همینجا
بعنوان یکی از وظایف و برنامه های اصلی و اولویت دار دولت و حکومت خودمون اعلام می کنیم و به رسمیت می شناسیم
.
.
و قبول می کنیم که اگه این وظیفه رو انجام ندادیم
از طرف نهادهای قدرت از قبیل مقننه، قضائیه، اجرائیه، رهبری، نظامی، امنیتی پلیسی و غیره و ذالک حکومتمان به شکلهایی دردناک، پشیمان کننده و با هرگونه روشی که برعلیه مان باشد از مسند قدرت برکنار شویم
تا اکبر خودش در ایران دولت گذار تشکیل دهد و در آن حکومت، جایگاهی تغریبا شبیه جایگاه آقای علی خامنه ای برای خودش بسازد و ایران را تا هر زمانی که خودش خواست، اداره و نمایندگی کند و مسوولیتهای سیاستهای حکومتی اش را نیز بر مقامات پایین دستی واگذارد.
.
اصلا ما تا کی می خواهیم در حالی که اکبر خودش هنوز زنده است
به نمایندگی از ایران "نظر" بدیم؟
مگه اکبر خودش مرده!؟
اگه ما خودمون زنده ایم،
مگه این خسارت اکبر در عصر ما نشده؟
و اصولا چه ایرادی داره که سایه "نظارت" و "کنترل" از طرف دیدگاه اکبر هم برای همیشه بالای سر ما
"مدیر سرخود" ها و "نماینده سرخود" های امور ایران باشه؟
.
امضا: همه احزاب، جناحها و جریانهای سیاسی ایرانی معاصر
جمعه ۱۴ خرداد ۱۴۰۰
۴ ژوئن ۲۰۲۱

.
.
.
.
××××××××××××××××××××××
.
.
.

پیام این است:
"درود و زنده باد همه کشورها و ملت های جهان
و از جمله کشورهای ۵+۱"
و
"ایران همه کشورها و ملتهای جهان را بطور پیش فرض دوست دارد و خواهان گسترش روابط فرهنگی و همکاری های برنامه ریزی شده و مورد توافق قرار گرفته با هر یک از ایشان است"

پیام ایران به جهان این است.
پیام ایران، محمد نوری زاد، نسرین ستوده، نرگس محمدی، محمد علی رجایی، فرشید هکی و دیگر فرزندان ناب ایران به جهان این است.
.
هر چند شیاطینی که به جان ایشان افتاده اند
و جمهوری اسلامی نام دارند
بواسطه ارجا دادن کشورهای ۵+۱ به منافع نوک دماغی (کوته بینانه) ۵+۱،
پیام
"مرگ بر کشورهای ۵+۱"
را به نمایندگی از ایران
و بطور عملی بر کشورهای ۵+۱ تحمیل کرده اند
و جهان را به وحشت انداخته اند،
.
در کلیپ فوق عنوان شده که اول می خواهم دوست داشته شوم اول نمی خواهم دوست بدارم.
اگر فرض کنیم که این همان صدا و پیام ایران امروز است،
این حتی اگر پسندیده نباشد و بد هم باشد، حداکثر یک بیماری روانی از طرف جمهوری اسلامی و مستلزم مداواست
و نه یک جرم از طرف ایران.
پس خوب است که
بیائیم
دل هایمان را در جویبار زلال رحمت الهی شستشو دهیم و
هر کجا تردیدی هست بجایش ایمان
و هر کجا زخمی هست مرهم
و هر کجا نفرتی هست بجایش عشق بگذاریم.
.
بلعیدن شیک، های کلاس و تشریفاتی ایران توسط ۵+۱
تحت این عنوان که "با جمهوری اسلامی قرار داد بسته ایم"، از سوی افکار عمومی معاصرین و آیندگان پذیرفته نخواهد شد.
.
شکنجه ها و یا زندانهایی که بر فرزندان این کشور روا داشته می شود باید بر سر کشورهای ۵+۱ بیاید
که موضوع حقوق بشر در ایران را در اولویت مذاکراتشان با جمهوری اسلامی قرار نداده اند
تا بتوانند در غیاب هزاران مدیر و نماینده شایسته و اصلی ایران با جمهوری اسلامی معامله کنند.
کشورهای ۵+۱ در واقع با این قبیل خط مشی، ریسک معتقد و باورمند شدن اکبر به لزوم و ضرورت بمباران اتمی شدن کشورهای ۵+۱ را به جان خودشان می خرند.
خواست اکبر برای سرنگون شدن جمهوری اسلامی در واقع تلاشی نیز محسوب می شود در جهت حذف شعار "مرگ بر کشورهای ۵+۱ " از دیدگاه اکبر و از پیشانی تصویر جهان مد نظر اکبر.
کشورهای ۵+۱ خودشان بواسطه بلعیدن ایران از طریق داد و ستد یکطرفه و نابرابر با جمهوری اسلامی از جیب ایران و ایرانیان، شعار مرگ را به جان خویش خریده اند.
جوانی من صرف شد تا لکه این شعار را از دامن کشورهای ۵+۱ پاک کنم و چونکه کشورهای ۵+۱ را دوست دارم، عجالتا بر عبارت مرگ بر کشورهای ۵+۱ تاکید می کنم تا ایشان را از اشتباهاتشان بر حذر داشته باشم و امیدی به نجات ۵+۱ و ارتقای ۵+۱ تا سطح صفر و حتی فراتر از آن در دلهای خود ۵+۱ بوجود بیاید
و به سمت سطح درود و زندگی بر همه کشورهای جهان و از جمله بر کشورهای ۵+۱ گام بردارند.

علی اکبر ابراهیمی
دوشنبه ۳۰ فروردین ۱۴۰۰
.
.
.
×××××××××××××××××××××××××××××××
.
.
.