دلسوزی غرب نسبت به ایران
غرب همو ست که شرکتش در امریکا این روزها سایتهای اینترنتی اصلاح طلبان را به بهانه تحریم مختل کرده است. غرب هیچگاه اجازه نداد من اسایش داشته باشم و با موفقیت به ایران برگردم. غرب فرصتهایی را از من سلب کرد که اگر از انها برخوردار می ماندم شاید مقالات بهتر و نجاتبخشی می نوشتم. غرب عمر و جوانی مرا از من گرفت. غرب برنامه ریزی های کوتاه مدت و بلند مدت مرا مختل کرد. وقتی به غرب می گفتم حداقل یک جواب مشخص به درخواست پناهندگی یم بده حتی پرداخت این حقم را نیز به مصرف قرصهای مخرب روح و روان مشروط کرد. قرصها را نیز خوردم اما باز هم به قولش عمل نکرد. به ایران برگردانده شدم و پس از رجوع مجدد به من گفتند تو تازه اومدی. نزدیک به یک سال دیگر صبر کردم اما پروژه ای مشترک با همکاری رژیم ایران ترتیب دادند تا مرا به ایران کشاندند. بالاخره من از نظر یو. ان. ایچ. سی. ار قبول هستم یا نه. برای گرفتن جواب این سوال که حداقلی از حقوق من در یو. ان. ایچ. سی. ار است چقدر دیگر باید اسیر این بازی شوم و کثیف باشم. به خدایی که این ملتها می پرستند قسم من هم جانم همچون جان این ملتهای نانجیب در خطر است. پس طبق قانون خود همی...