موجی است در راه
گفته بودند که سوالهایتان را از تاج زاده بپرسید, و من سوالم این بود که اگه من بخواهم ایران را بر سر هیات حاکمه رژیم جمهوری اسلامی آوار کنم آیا ایشان آنقدر احمق و یا بی چشم و رو هستند که مرا ملامت کنند؟ البته وقت نشد سوالم را بپرسم. من بجای یک ملت موظف و مسوول نیستم. نیازی ندارم که وقتش باشد. من از خود اینگیلیس ساپورت می شوم. خود موسوی و خاتمی به من ایمان دارند و متزلزل نشدن دکوراسیون مالی رفسنجانی, دکوراسیون سیاسی خامنه ای و دکوراسیون نظامی احمدی نژاد به من بستگی دارد. امنیت پایدار تمدن غرب در دراز مدت به من بستگی دارد. من مستقیما از خود پنتاگون, ناتو, سی. آی. ای و اف بی آی حمایت می شوم.
من بجای یک ملت موظف و مسوول نیستم. نیازی ندارم که وقتش باشد. داشتم کار خودم را انجام می دادم. و اینک نیز وقتهایی که پیدا می کنم را صرف به راه انداختن موج جدید یادداشتهایم می کنم. موج تکالیف, خط مشی ها و سیاستها _که برای آگاهان اتمام حجت است_ در راه است.
هر ادعایی که پشت درهای بسته سازمان ملل مطرح کنم حق دارم و جامعه فرهنگی و هنری ایران معاصر _که خلا موجودیتش توسط کارفرمای قلهک نشین انسان که به نماد جامعه فرهنگی و هنری ایران معاصر تبدیل شده, پر شده است_ اگر مدعی مادر جنده نبودن است یا باید پکیج مهاجرتی مرا با عزت و احترام بپردازد و یا ظرف همین دو هفته آینده بر علیه من قانونا شکایت کند. به زودی هویت جنبش سبز و جایگاه خودم در آن نیز تعریف و تبیین می شود.