قاشق می زنم تا یار بیاد

نه به امنیت کشورهای ۵+۱

هر چند که جرقه اولیه این خواستگاری خجسته، با تهیه و نشر آن مانیفست زده شده است، اما من هنوز هیچگونه جوابی از ۵+۱ نگرفته ام.
حد اقل حق من بر کشورهای ۵+۱ یک جواب روشن، رسمی و کتبی ردی و روفوضگی از سوی وزرای امور خارجه کشورهای ۵+۱ مثلا به شکل یک بیانیه مشترک است.
مسوولیت بی ثباتی دو دهه اخیر من با ۵+۱ است.
مسوولیت امنیت و ثبات امروز و فردای من در ایران با ۵+۱ است و حاضر هم نیستم که با کلیشه های پوسیده پناهندگی و مهاجرت، از حق تابعیت و اقامتم در ایران صرفنظر کنم. آن کلیشه ها باید با کتیبه های ده سال اخیر اکبر آپ تو دیت و به روز شوند.
خواست اقامت و شهروندی همه کشورهای جهان، به معنای ترک جغرافیایی ایران برای همیشه و صرفنظر کردن از حق شهروندی و اقامتم در ایران نیست.

نه به امنیت کشورهای ۵+۱
من به امن و با ثبات بودن کشورهای ۵+۱ اعتراض دارم و در مقابل امنیت آنها ایستاده ام.

زردی من و یارم در ۵+۱ از ۵+۱
سرخی ۵+۱ از من و از یارم در ۵+۱.



پست‌های معروف از این وبلاگ

در مکتب غم عموی ایرانی ام چنین نکته دان شدم

Archive of some of the main content of recent months

یک فرصت استثنایی دیگر برای کشورهای 5+1