هشدار به جمهوری اسلامی
هشدار به جمهوری اسلامی
چنانچه فشارها و مهندسی های نا محسوس حکومتی بر علیه خانواده پدرم طی دو دهه اخیر به زودی تعدیل نگردد،
ممکن است من در تصادفهای احتمالی پیش رویم با گروه کشورهای ۵+۱، از رژیم جمهوری اسلامی نیز نام ببرم.
همچنین سرکوب جامعه مدنی و افرادی همچون نسرین ستوده، آرش صادقی، نرگس محمدی، محمد نجفی، فرشید هکی، قاسم شعله سعدی و دیگر گرامیان،
درست است که مستقیما به من و به منافع من مربوط نیست و مستقیما به خود ملت ایران و اپوزیسیونهایشان و به منافع آنها مربوط است
اما
من نمی توانم که شرافتم را معطل و معلق و موکول کنم به بیداری و فعال تر و سریع تر و دقیق تر شدن افکار عمومی و حافظه تاریخی ملت.
من به سهم خودم بر علیه ظلم بر کل جامعه که در ظلم بر جامعه مدنی شکل نمادین به خود گرفته است معترضم
و از حکومت جمهوری اسلامی می خواهم که یا بمیرد و یا خودش را با چشم انداز مورد نظر و مورد تایید اکبر از ایران تطبیق دهد.
اگر هم که می خواهند بیش از سهم خودم معترض و مبارز نباشم، باید خودشان را با اراده اکبر هماهنگ کنند و جلوی دست و پای اکبر وای نایستند و اجازه دهند که اکبر به تعامل خودش با جامعه بین الملل ادامه دهد
و جواب نامه اش که خطاب به وزارت امور خارجه ترکیه و جایگاه دبیر کلی سازمان ملل و در مورد ۵+۱ نوشته خواهد شد را در تهران، با ابزارهای رژیمی و غیر رژیمی و به هر سبک و شکلی که لازم باشد پی گیری کند.
البته ناگفته نماند که چنانچه جمهوری اسلامی و بخشهای شرافتمند اپوزیسیونهای ایرانی
پاسخگو شدن کشورهای ۵+۱ در سطح وزرای امور خارجه
در مقابل اکبر و جهان مورد نظر اکبر (چشم انداز اکبر از جهان)
را
به میزانی که لازم نباشد من اصلا هیچگونه زوری بزنم و فشاری به خودم بیاورم و یا با شخص، گروه و یا نهادی در رژیم و یا اپوزیسیون هر گونه تماسی بگیرم
تسهیل نکنند،
من حق خواهم داشت که در مورد خطرناک بودن رژیم جمهوری اسلامی و برخی از اپوزیسیونها برای جهان اکبر مشکوک باشم.
با سپاس،
علی اکبر ابراهیمی
شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۷
۹ مارس ۲۰۱۹
تهران
ساعت پنج و ربع بامداد
چنانچه فشارها و مهندسی های نا محسوس حکومتی بر علیه خانواده پدرم طی دو دهه اخیر به زودی تعدیل نگردد،
ممکن است من در تصادفهای احتمالی پیش رویم با گروه کشورهای ۵+۱، از رژیم جمهوری اسلامی نیز نام ببرم.
همچنین سرکوب جامعه مدنی و افرادی همچون نسرین ستوده، آرش صادقی، نرگس محمدی، محمد نجفی، فرشید هکی، قاسم شعله سعدی و دیگر گرامیان،
درست است که مستقیما به من و به منافع من مربوط نیست و مستقیما به خود ملت ایران و اپوزیسیونهایشان و به منافع آنها مربوط است
اما
من نمی توانم که شرافتم را معطل و معلق و موکول کنم به بیداری و فعال تر و سریع تر و دقیق تر شدن افکار عمومی و حافظه تاریخی ملت.
من به سهم خودم بر علیه ظلم بر کل جامعه که در ظلم بر جامعه مدنی شکل نمادین به خود گرفته است معترضم
و از حکومت جمهوری اسلامی می خواهم که یا بمیرد و یا خودش را با چشم انداز مورد نظر و مورد تایید اکبر از ایران تطبیق دهد.
اگر هم که می خواهند بیش از سهم خودم معترض و مبارز نباشم، باید خودشان را با اراده اکبر هماهنگ کنند و جلوی دست و پای اکبر وای نایستند و اجازه دهند که اکبر به تعامل خودش با جامعه بین الملل ادامه دهد
و جواب نامه اش که خطاب به وزارت امور خارجه ترکیه و جایگاه دبیر کلی سازمان ملل و در مورد ۵+۱ نوشته خواهد شد را در تهران، با ابزارهای رژیمی و غیر رژیمی و به هر سبک و شکلی که لازم باشد پی گیری کند.
البته ناگفته نماند که چنانچه جمهوری اسلامی و بخشهای شرافتمند اپوزیسیونهای ایرانی
پاسخگو شدن کشورهای ۵+۱ در سطح وزرای امور خارجه
در مقابل اکبر و جهان مورد نظر اکبر (چشم انداز اکبر از جهان)
را
به میزانی که لازم نباشد من اصلا هیچگونه زوری بزنم و فشاری به خودم بیاورم و یا با شخص، گروه و یا نهادی در رژیم و یا اپوزیسیون هر گونه تماسی بگیرم
تسهیل نکنند،
من حق خواهم داشت که در مورد خطرناک بودن رژیم جمهوری اسلامی و برخی از اپوزیسیونها برای جهان اکبر مشکوک باشم.
با سپاس،
علی اکبر ابراهیمی
شنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۷
۹ مارس ۲۰۱۹
تهران
ساعت پنج و ربع بامداد