آمدم نبودید، من هستم، باشید

امروز بعد از اینکه کارم رو در در خیابان فردوسی تهران انجام دادم، به لاله زار اومدم تا فیلمی ببینم و غذایی بخورم.
گفتند بیست سی سال دیر اومدی داداش. یکی گفت برو انقلاب.
سینمایی در کار نبود.
اما من و بچه ها نامردی نکرده بودیم
و همون سالها با همون پول تو جیبی یامون به خیابون لاله زار می یومدیم
و داغی روی دلمون نمونده!

گفتم اگه پیشتر برم
فک می کنن می خوام از سمت کوچه برلن و یا خیابون جومهوری به سمت فردوسی برگردم،
وقتی که وزرای امور خارجه ۵+۱ منتظرم نبودن و ازم استقبال نکردن،
خوب منتظرم نبودن و به استقبالم نیومدن دیگه،
برگردم خیابون فردوسی که چی بشه؟
حنجره آماتورم بهش فشار اومد از بس سرود خوندم. شش قدرت جهانی مرده بودن و خیابون فردوسی مثل قبرستون سوت و کور بود. انگار خاک مرده پاشیده بودن.
از همون اوایل لاله زار برگشتم که به سمت مترو توپخونه برم. موزیک رو هم الآن تغییر دادم.

علی اکبر ابراهیمی
۱۲ ژوئن ۲۰۱۹
۲۲ خرداد ۱۳۹۸
تهران

بیانیه ای که امروز اجرا کردم، خوندن این ترانه در خیابون فردوسی تهران بود:

Keyfine bak unut dertleri
Umursama dünya fani
Bir bilmece, bir bulmaca hayat
Düşünme bile çözmeyi
Hep alışverişler,
Bitmiyor vaatler
Kavgalar da tuz biber
Yetti canıma, tak etti canıma
Durun yeter, durum beter

Aldanma dostum, inanma dostum
Yalan yarınlara
Yanıyor dünya, bitiyor dünya
Düşün kara kara

Aldanma dostum, inanma dostum
Yalan yarınlara
Yanıyor dünya, bitiyor dünya
Düşün kara kara

Keyfine bak unut dertleri
Umursama dünya fani
Bir bilmece, bir bulmaca hayat
Düşünme bile çözmeyi

Bir bilmece, bir bulmaca hayat
Düşünme bile çözmeyi

Açmıyor çiçekler
Toz duman gönüller
Tehlikede bebekler
Yetti canıma, tak etti canıma
Durun yeter, durum beter

(şarkı bitene gadar devam)
Aldanma dostum, inanma dostum
Yalan yarınlara
Yanıyor dünya, bitiyor dünya
Düşün kara kara