خلاصه دیکته

این یادداشت را دیروز میخواستم درسایت قرار دهم اما بلوگر بسته بود.
.........................................................................................


من از تمدن غرب یک پروژه حمایتی برای خودم و اطرافیان نزدیکم
_که امواج دهها میلیونی خیابانهای ایران در سال 2009 را نیزشامل می شود_
می خواهم.
در اینمورد اصرار ندارم  و این صرفا یک پیشنهاد خیر خواهانه و مشفقانه است.

اما آن حداقل حقم مبنی بردریافت یک پاسخ قبولی و یا ردی به درخواست پناهندگی ام از سازمان ملل را هنوز هم با اصرار می خواهم.
چنانچه جواب ردی باشد باید رسما و کتبا به من ابلاغ شود.
و اگر هم جواب قبولی باشد من می خواهم با آن به غرب مهاجرت کنم و در قرن بیست و یک, سوال زیر را مطرح کرده و توسعه دهم:
"چرا کشورهای غربی ازامنیتی که حقشان نیست و حق سبزهای ایران در سال 2009 است برخوردارند؟"

پست‌های معروف از این وبلاگ

Archive of some of the main content of recent months

در مکتب غم عموی ایرانی ام چنین نکته دان شدم

یک فرصت استثنایی دیگر برای کشورهای 5+1