به امید دلبسته ام

این دیگه چه بهاری یه! این دیگه چه عیدی یه! همه دارند تبدیل می شن به مهاجرانی. مهاجرانی غریب و بیگانه که هیچ وقت بر نمی گردند. چطوره من هم از اینجا و اکنون مهاجرت کنم!
آلاخون بالاخونم. اگه تا سیزده به در نیز از این موقعیت و وضعیت آلاخون بالاخون نجات نیافته و به سطح دوست داشتن رها از حماقت و خیانت نرسم, اگه برای هیشکی دلتنگ نشم,
اگه تا روز سیزده به در نیز هیشکی برنگرده,
غمگین می شم.

پست‌های معروف از این وبلاگ

Archive of some of the main content of recent months

یک فرصت استثنایی دیگر برای کشورهای 5+1

در مکتب غم عموی ایرانی ام چنین نکته دان شدم