جاه طلبی های مضحک ایران و ترکیه
جاه طلبی های مضحک ترکیه و ایران
اسلام در دیدگاه اکبر قابل احترام است و آبرو و حیثیت دارد.
وحشت می کنم وقتی که می اندیشم کشورهایی همچون ایران و یا ترکیه با چه حقی و به چه جراتی به خودشان اجازه دادند که نان نام اسلام را
با گرسنگی، اشتها و شور و شوق بخورند
و ژست صاحب امتیاز اسلام بودن را نیز بگیرند
و هوسهایی همچون لیدر و خلیفه امت اسلام بودن را در سر بپرورند،
در حالی که
به یک آموزه اسلام
مبنی بر
"قطع فیزیکی شدن دست دزد"
عمل نکردند؟
امت اسلام مگر گله گوسفندند؟
اگر هم باشند، چرا به اسم اسلام باید چرانده شوند؟
مگر اسلام حرمت ندارد؟
در دیدگاه اکبر، اسلام حرمت دارد. هم حرمت دارد و هم محدوده هایش برای آن/وی تعریف شده است.
در دیدگاه اکبر، کوس کلک بازی های ترکیه و ایران
برای اسلام الزام آور نیست.
برای ملتهایی که امت اسلام فرض شده اند نیز همچنین.
سیستم بانکی ایران پول مردم رو بعنوان سپرده گرفته و پس نمی ده و معاون قوه قضاییه تف می کنه توی صورت ملت و می گه مردم تاوان سوجویی خودشون رو می دهند و حکومت مقصر نیست.
با چنین الگویی می خواهند ام القرای جهان اسلام و یا چه می دانم، یک چیزی توی همین مایه ها نیز بشوند.
مهدی خزعلی را نیز طی ماههای اخیر دارند با شکنجه معطوف به رفع سلامتی سرگرم می کنند تا نای نظارت نداشته باشد.
من را نمی توانند بپذیرند و نگه دارند و من باید دنبال پناهندگی با این پاسپورت بی اعتبار بگردم. ترکیه به دزد پانصد دلار پول ویزای من مصونیت و جرات داده. آیا امت اسلام اینقدر پست است که اینها بخواهند بشوند خلیفه اش؟!