آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران

 اکبر بجای آنکه در کانون تنفر همه طرفهای مورد دار, ترسو و ناسپاس ایران قرار گرفته و بعنوان تنها مسوول و مرجع پاسخگو در مقابل سبزهای ایران شناخته شود, از حق خود مبنی بر رفتن به راهی که همه و بخصوص مسوولین اصلی و از جمله کشورهای 5+1 و ملت ایران خود آگاهانه و یا ناخود آگاهانه به آن راه رفته اند استفاده کرده است. تا یک وقت مظلومان و مستضعفان جهان و از جمله سبزهای ایران, اکبر را با پروردگار جهانیان اشتباهی نگیرند و اکبر را بجای همه انواع و اقسام مسوولین اصلی, موظف به پاسخگویی نشناسند.
آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران یعنی چه؟ و یا بعبارتی, منظور اکبر از آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران چیست؟
فرامین سبزهای ایران در مورد عدم تقابل با ایران فقط در صورت آزادی و توسعه یافتگی ایشان می توانست برای اکبر قابل اجرا باشد.

چنانچه زندانیان سیاسی سبز ایران طی ماههای گذشته آزاد می شدند (زمان, زندگی و توسعه ایشان که یک ایران دمکراتیک و توسعه یافته نیز بخشی از توسعه ایشان است به ایشان باز پس گردانده می شد),
اکبر حاضر بود که دستور خود آگاهانه و یا ناخود آگاهانه سبزهای ایران مبنی بر صرفنظر کردن از اعتراض و شکایت علیه ایران را اطاعت کند. چرا که آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران (باز پس گردانده شدن زمان, زندگی و توسعه ایشان به ایشان) می توانست پاسخی جامع باشد به همه سرکوب شدگان سال 2009 ایران.
اما چنین رویایی تحقق نیافته و صورت مسایل واقعی امروز جامعه ایران چیزهای دیگری است و اکبر نیز بجای آنکه رسما اعلام کند تا آخرین قطره خون خواهان آزادی زندانیان سیاسی سبز خواهد بود, رسما اعلام کرده که با شعار آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران, خواهان استیفای حقوق و منافع فردی و شخصی خودش و دست کم باز پس گرفتن زمان, زندگی و توسعه خودش است که در صورت توسعه یافتن, آرمانهای جمعی اش را نیز شامل خواهد شد. و اکبر در راه رسیدن به این هدف, موانع کله پوک و بی ایمان به کرامت ذاتی و خدادادی بشر را زیر پا گذاشته است.
آزادی زندانیان سیاسی سبز ایران در دیدگاه اکبر معانی گسترده ای دارد و ظرفیت های فراوانی برای اکبر خلق کرده است.

امضا: پروردگار جهانیان.

پست‌های معروف از این وبلاگ

بر سر مهاجران ایرانی چه آورده اند؟

فراخوان سرنگون کردن بیدادگران جنایتکار