موجی است در راه

ما درباره حملات و یا هر گونه اقدامات بی ثبات کننده 5+1 بوسیله ترکیه بر علیه جهان آرمانی مورد تصور اکبر در هفته های پیش رو هشدار می دهیم.
ترکیه باید نظر رسمی سیستم قضایی خودش مبنی بر مخالفت با سفر اکبر به ترکیه و ممانعت از ورود اکبر به ترکیه را به اکبر ابلاغ و یا لااقل اعلام می کرد.
و این روزها اکبر در تلاش است که برای گرفتن ویزای ترکیه اقدام کند و یک تو دهنی جدید خوردن از سوی ترکیه، یکبار دیگر نیز کار اکبر را به شدت سخت خواهد کرد.
هنوز هم وقت هست که بگویند نیا. اکبر هنوز از شرکت (شغلش در ایران) در نیامده و به یک موج و دوره جدید و تازه ای از بی ثباتی شغلی و سرافکندگی پیش آشنایان و غریبه ها در جامعه دچار نگشته است.
یک فرد مگر چقدر توان دارد که شش کشور ابرقدرت اینقدر مچاله و تضعیفش کنند؟!
حالا که استعلامها بی پاسخ ماند و رسما از سوی نظام قضایی ترکیه نمی گویند که نیا، پس من باور دارم که ترکیه آزادی بیان مرا از من نخواهد گرفت و از من انتظار خودسانسوری نخواهد داشت و میزبان شایسته ای برای انتقادات دلسوزانه و مشفقانه اکبر نسبت به کشورهای 5+1 خواهد بود. یعنی همان پلن آ. بس که ناباوری دیدم تو خودم هر بار شکستم.
اگر جواب قبولی و یا ردی درخواست پناهندگی ام از سازمان ملل به من ارایه شده بود آیا باز هم 5+1 می توانستند از سازمان ملل بعنوان ابزار سرکوب بشر بر علیه اکبر استفاده کنند؟ گمان نمی کنم.

پست‌های معروف از این وبلاگ

بر سر مهاجران ایرانی چه آورده اند؟

فراخوان سرنگون کردن بیدادگران جنایتکار