رجعت شورای عالی به دادگاه صحرایی پنتاگون
رجعت شورای عالی به دادگاه صحرایی پنتاگون
گزارش اکبر به شورای عالی
شورای عالی ارتشها، نهادهای امنیتی، اطلاعاتی و پلیسی کشورهای ۵+۱ و نیروهای مسلح آن ارتشها و نهادها،
تا کی من باید فکرم را مشغول امور سیاسی ایران و جهان کنم؟ حکام با چه جراتی کار خودشان را درست انجام نمی دهند که نیاز به توجه من می شود؟
پس من کی قرار است سازمان اکبر را تشکیل دهم و به کارهای علمی فرهنگی خودم بپردازم؟ چرا امکانش نیست؟ چرا من تضعیف شده و ضعیف نگه داشته شده ام؟
در شب چهار شنبه سوری ۲۰۲۰ من خواستار پاسخگویی کشورهای ۵+۱ در سطح وزرای خارجه و سرانشان
به هر آنچه که طی ماههای منتهی به آن مقطع زمانی مطرح کرده بودم شدم.
اما پاسخی نگرفتم بجز یک تلنگر امنیتی از طرف رژیم ایران
که تحملش خارج از حد توانم بوده است.
بطوری که امروز پس از گذشت ماهها من هنوز هم نتوانسته ام روی پاهایم بایستم و عقب افتادگی مالی ام که در اثر آن ضربه ملتهب تر و شدید تر شد را جمع و جور کنم و اهداف مالی مورد نظرم برای ماههای اول سال شمسی را محقق کنم.
در این چند ماه من چهار شرکت عوض کرده ام و در آستانه رفتن به شرکت پنجم هستم.
رژیم ایران بلایی بر سر فضاهای کسب و کار ایران آورده که ذائقه و سلیقه آن پذیرای نوع (جنس و کیفیت) اکبر نبوده و طرد کننده اکبر باشد
تا اکبر طی ۱۲ سال اخیر در اثر فرومایگی کارفرمایان، مدیران، کارگران، کارمندان و هنرمندان ایرانی که عموما به همدیگر هم می آیند و سزاوار و لایق همدیگر هستند، له شود و خفه شود.
در چنین وضعیتی که کشورهای ۵+۱ بر من و چشم اندازی که از ایران مد نظر دارم تحمیل کرده اند،
من توان و نای اظهار نظر کردن ندارم.
آرا و نظرات من تا قبل از شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ بارها و به تفصیل مطرح شده اند.
من در اینجا یکبار دیگر نیز بر همانها ارجاع می دهم و بر همانها تاکید می کنم.
من از کل اهالی فضاهای کسب و کار ایران
و از همه مردم و کل ملت ایران
_که شامل فعالان سیاسی و عقیدتی و اپوزیسیونهای مظلوم ایرانی سرکوب شده در داخل و خارج طی سالها و دهه های اخیر نیز می شود_
و از ایران و از منافع ملی ایران حمایت می کنم
و خواهان پاسخگویی کشورهای ۵+۱ بابت همه این موارد هستم.
وضعیت زندانی های سیاسی و عقیدتی مرا آزار می دهد
قراردادهای چین و روسیه با ایران ضعیف که توسط جمهوری اسلامی نمایندگی بشود و نظر اپوزیسونهای ایران نیز در آن در نظر گرفته نشده باشد برایم قابل پذیرش نیست.
فساد، ظلم و جنایت جمهوری اسلامی بر علیه ایران و ملت ایران
_با این استناد که موفق نشدند شانس مجوز گرفتن از اکبر را داشته باشند_
برایم قابل پذیرش نیست. می خواستند مجوز بگیرند. یکی می خواد به داد خود من برسه من که مسوول شکست یه مشت تحفه در دستیابی به توافق و مجوز اکبر نیستم.
تنفیذ نشدن قدرت به خود من
در مورد سازمان اکبر که موازی سازمان ملل است
با هزینه و از طرف کشورهای ۵+۱
در عرصه بین الملل
و بر مبنای مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر
و در عین حال
برخوردار بودن خود کشورهای ۵+۱ از امنیت، ثبات، حرمت و کرامت
برای من قابل پذیرش نیست
و از همین روی است که
من بطور هدفمند و تدریجی
درد و آتش به جان و جوانی خودم خریده و زده ام و مشتاق مرگم هستم!
من نمی توانم بخاطر دست و پا چلفتی بودن شورای عالی، دست به تئوریها، سبک و خط مشی عالی و باشکوه اکبر بزنم
اما اگه شما می بینید نمی توانید و به بن بست خورده اید
به ایده هایی همچون
"رجعت شورای عالی به دادگاه صحرایی پنتاگون"
متوسل شوید.
من چیزی نمی گویم، خودتان می دانید.
من چیز جدیدی نمی گویم، همه گفتنی ها را تا قبل از شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ گفته ام.
همچنین من کی گفته ام اموال عمومی و زیر ساختهای حیاتی و توان دفاعی ایران و ایرانیان توسط مردم گرسنه نگه داشته شده ایران و یا ارتشهای خارجی هدف قرار بگیرند؟ من کی گفته ام که قرار داد ۲۵ ساله چین نه با ایران که با به شکل مشکل دار و با رژیم مشکل دار جمهوری اسلامی بسته شود؟ آدم شاخ در می آورد از تعجب.
من گفته ام رهبر جمهوری اسلامی شوم، تارگتهای اکبر در راس رژیم جمهوری اسلامی بازداشت شوند و اگر نمی شود حذف فیزیکی شوند و به حیاتشان پایان داده شود بطور دقیق و طبق هدفمندی اکبر.
آدم سر درد می گیرد که با این ضعف خودم
برای یه مشت شورای عالی که خودشونو به خنگی زدن هی باید از الفبا شروع کنم و توضیح بدهم.
آیا خون شما از اشکی که در شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ از دیدگاه اکبر رفت رنگین تر است؟
بروید از مقابل چشمانم.
علی اکبر ابراهیمی
جمعه ۲۷ تیر ۱۳۹۹
۱۷ ژولای ۲۰۲۰
تهران
گزارش اکبر به شورای عالی
شورای عالی ارتشها، نهادهای امنیتی، اطلاعاتی و پلیسی کشورهای ۵+۱ و نیروهای مسلح آن ارتشها و نهادها،
تا کی من باید فکرم را مشغول امور سیاسی ایران و جهان کنم؟ حکام با چه جراتی کار خودشان را درست انجام نمی دهند که نیاز به توجه من می شود؟
پس من کی قرار است سازمان اکبر را تشکیل دهم و به کارهای علمی فرهنگی خودم بپردازم؟ چرا امکانش نیست؟ چرا من تضعیف شده و ضعیف نگه داشته شده ام؟
در شب چهار شنبه سوری ۲۰۲۰ من خواستار پاسخگویی کشورهای ۵+۱ در سطح وزرای خارجه و سرانشان
به هر آنچه که طی ماههای منتهی به آن مقطع زمانی مطرح کرده بودم شدم.
اما پاسخی نگرفتم بجز یک تلنگر امنیتی از طرف رژیم ایران
که تحملش خارج از حد توانم بوده است.
بطوری که امروز پس از گذشت ماهها من هنوز هم نتوانسته ام روی پاهایم بایستم و عقب افتادگی مالی ام که در اثر آن ضربه ملتهب تر و شدید تر شد را جمع و جور کنم و اهداف مالی مورد نظرم برای ماههای اول سال شمسی را محقق کنم.
در این چند ماه من چهار شرکت عوض کرده ام و در آستانه رفتن به شرکت پنجم هستم.
رژیم ایران بلایی بر سر فضاهای کسب و کار ایران آورده که ذائقه و سلیقه آن پذیرای نوع (جنس و کیفیت) اکبر نبوده و طرد کننده اکبر باشد
تا اکبر طی ۱۲ سال اخیر در اثر فرومایگی کارفرمایان، مدیران، کارگران، کارمندان و هنرمندان ایرانی که عموما به همدیگر هم می آیند و سزاوار و لایق همدیگر هستند، له شود و خفه شود.
در چنین وضعیتی که کشورهای ۵+۱ بر من و چشم اندازی که از ایران مد نظر دارم تحمیل کرده اند،
من توان و نای اظهار نظر کردن ندارم.
آرا و نظرات من تا قبل از شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ بارها و به تفصیل مطرح شده اند.
من در اینجا یکبار دیگر نیز بر همانها ارجاع می دهم و بر همانها تاکید می کنم.
من از کل اهالی فضاهای کسب و کار ایران
و از همه مردم و کل ملت ایران
_که شامل فعالان سیاسی و عقیدتی و اپوزیسیونهای مظلوم ایرانی سرکوب شده در داخل و خارج طی سالها و دهه های اخیر نیز می شود_
و از ایران و از منافع ملی ایران حمایت می کنم
و خواهان پاسخگویی کشورهای ۵+۱ بابت همه این موارد هستم.
وضعیت زندانی های سیاسی و عقیدتی مرا آزار می دهد
قراردادهای چین و روسیه با ایران ضعیف که توسط جمهوری اسلامی نمایندگی بشود و نظر اپوزیسونهای ایران نیز در آن در نظر گرفته نشده باشد برایم قابل پذیرش نیست.
فساد، ظلم و جنایت جمهوری اسلامی بر علیه ایران و ملت ایران
_با این استناد که موفق نشدند شانس مجوز گرفتن از اکبر را داشته باشند_
برایم قابل پذیرش نیست. می خواستند مجوز بگیرند. یکی می خواد به داد خود من برسه من که مسوول شکست یه مشت تحفه در دستیابی به توافق و مجوز اکبر نیستم.
تنفیذ نشدن قدرت به خود من
در مورد سازمان اکبر که موازی سازمان ملل است
با هزینه و از طرف کشورهای ۵+۱
در عرصه بین الملل
و بر مبنای مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر
و در عین حال
برخوردار بودن خود کشورهای ۵+۱ از امنیت، ثبات، حرمت و کرامت
برای من قابل پذیرش نیست
و از همین روی است که
من بطور هدفمند و تدریجی
درد و آتش به جان و جوانی خودم خریده و زده ام و مشتاق مرگم هستم!
من نمی توانم بخاطر دست و پا چلفتی بودن شورای عالی، دست به تئوریها، سبک و خط مشی عالی و باشکوه اکبر بزنم
اما اگه شما می بینید نمی توانید و به بن بست خورده اید
به ایده هایی همچون
"رجعت شورای عالی به دادگاه صحرایی پنتاگون"
متوسل شوید.
من چیزی نمی گویم، خودتان می دانید.
من چیز جدیدی نمی گویم، همه گفتنی ها را تا قبل از شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ گفته ام.
همچنین من کی گفته ام اموال عمومی و زیر ساختهای حیاتی و توان دفاعی ایران و ایرانیان توسط مردم گرسنه نگه داشته شده ایران و یا ارتشهای خارجی هدف قرار بگیرند؟ من کی گفته ام که قرار داد ۲۵ ساله چین نه با ایران که با به شکل مشکل دار و با رژیم مشکل دار جمهوری اسلامی بسته شود؟ آدم شاخ در می آورد از تعجب.
من گفته ام رهبر جمهوری اسلامی شوم، تارگتهای اکبر در راس رژیم جمهوری اسلامی بازداشت شوند و اگر نمی شود حذف فیزیکی شوند و به حیاتشان پایان داده شود بطور دقیق و طبق هدفمندی اکبر.
آدم سر درد می گیرد که با این ضعف خودم
برای یه مشت شورای عالی که خودشونو به خنگی زدن هی باید از الفبا شروع کنم و توضیح بدهم.
آیا خون شما از اشکی که در شب چهارشنبه سوری ۲۰۲۰ از دیدگاه اکبر رفت رنگین تر است؟
بروید از مقابل چشمانم.
علی اکبر ابراهیمی
جمعه ۲۷ تیر ۱۳۹۹
۱۷ ژولای ۲۰۲۰
تهران