خلاء یک طرح پژوهشی در سازمان ملل

آقا محمد گل (جناب آقای محمد نوری زاد)، با سلام.
در سطح روابط بین الملل گاهی کشورهایی مشاهده شده اند که با هم دچار اختلاف و در برخی موارد نیز درگیری شده اند. این موضوع ممکن است در آینده نیز به شکلهای دیگر تکرار شود. بدین ترتیب، تعداد وسیعی از انسانها دچار آسیب پذیری می شوند و این موضوع باعث تالم متراکم و موثر است.
آیا ممکن است که بجز آن دادگاههای مستقل و بی طرف واحد بین المللی که برخی پژوهشگران می گویند امروزه هم وجود دارد و فعال است، در خود هر کشوری نیز یک دادگاه بومی از وجدان خود آن کشور شکل بگیرد تا هر کشوری که از یک کشوری شکایتی داشت به دادگاه وجدان خود آن کشور رجوع کند؟
آیا ممکن است که این ایده بعنوان یک طرح پژوهشی _و نه فعلا چیزی بیش از آن_ در بخشهای پژوهشی سازمان ملل بطور جدی مورد توجه قرار بگیرد؟
چه کسی و یا چه نهادی باید یک چنین ایده ای را بطور مدون به سازمان ملل ارایه کند؟ آیا محمد نوری زاد این کار را انجام می دهد؟
هر چند که نمی توان در روزها و سالهای پیش رو امیدی به نتایج کاربردی و ملموس چنین طرحی داشت، اما جدیت سازمان ملل برای فعالیت پژوهشی در مورد این ایده، افقهای روشنی را پیش روی خواهد گشود و استانداردهای روابط بین الملل را تا سطوحی احتمالا کافی ارتقا خواهد داد.
جناب آقای محمد نوری زاد، شما که هم دیپلم و دیگر مدارک آکادمیک دارید، هم با کهکشانهایی همچون محمد ملکی و نسرین ستوده و دیگر کهکشانها در ارتباطید و هم حسن شهرت دارید و هم .... آیا این کار را می کنید؟
من هم می توانم به پرسشهای شما برای پرورش این ایده تا حد وسع خودم پاسخ دهم. به همراه این نامه نیز برخی از مقالاتم را برای تقریب ذهن و آشنایی شما با چهارچوبهای اندیشه علمی ناکامل خودم ارایه می کنم.

شاد و سرفراز باشید.
سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۳
۶ مه ۲۰۱۴

پست‌های معروف از این وبلاگ

بر سر مهاجران ایرانی چه آورده اند؟

فراخوان سرنگون کردن بیدادگران جنایتکار