فراخوان اکبر



فراخوان اکبر


من امروز در اینجا
کشور خودم (ایران) را به حمایت از سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر
و انجام کارهای مربوط به ارایه شدن آن سند به سازمان ملل
فرا می خوانم.

این کشور خودم ایران که می گویم، دایره وسیعی را شامل می شود. از اپوزیسیونهای کشور در داخل و خارج گرفته تا وزارت خارجه جمهوری اسلامی و کل سیستم حاکم وقت در ایران و رسانه های هر دو طرف و رسانه های بی طرف یا غیر سیاسی ایرانی و هر تشکل، نهاد، نیرو و هویت ایرانی دیگری که مایل و قادر به اقدامات موفق در مورد این فراخوان باشد.

چنانچه تا شب یلدای ۱۳۹۹ هدف این فراخوان به میزانی مطلوب و یا نسبتا کافی محقق نشود،
بطور اتوماتیک آن شب در دیدگاه اکبر
"شب سیاه اکبر"
نامیده می شود.

همچنین با توجه به اینکه کشور من ایران، _که منت دار، دوستدار، مدیون و حامی اش هستم_ این روزها کمی ضعیف است و ممکن است نتواند چنین کار بزرگ و سختی را برایم انجام دهد،
_و کشورهای ۵+۱ نیز بنابر مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر نسبت به اکبر مسوول شناخته شده اند،_
من همینجا از کشورهای ۵+۱ می خواهم این کار را برای اکبر انجام دهند
تا آن شب، در دیدگاه اکبر
شب سیاه اکبر شناخته نشود.

در صورتی که آن شب را شب سیاه اکبر بشناسم،
هیچ کس مقصر و مسوول نیست بجز
کشورهای ۵+۱ و خود رژیم جمهوری اسلامی در ایران.
و در اینصورت من از شر کشورهای ۵+۱ و از شر رژیم جمهوری اسلامی ایران، وحشت زده شده
و باز هم به خدا پناه خواهم برد
و همان شب باز هم آه خواهم کشیده و داد خویش به خدا خواهم برد.
و بدین ترتیب، یک ساعت بعدش یکبار دیگر نیز بطور اتوماتیک تصریح و تاکید شده است که اکبر حق دارد در اعتراض به امنیت کشورهای ۵+۱ دست به خودکشی بزند.
البته من بنا ندارم از این حقم استفاده کنم. چونکه خدا را خیلی دوست دارم و خودکشی را اقدامی بدون اجازه خدا و غیر احترام آمیز در پیشگاه خدا می شناسم.
پس گمان می کنم اگر که در شب یلدا به شب سیاه اکبر رسیده باشم
در اعتراض به امنیت کشورهای ۵+۱ دست به خودکشی نخواهم زد. هر چند که تا آن تاریخ، مانیفست مارس ۲۰۱۹ اکبر نیز ارایه شده بوده است و با کشورهای ۵+۱ اتمام حجت تکمیل شده است و حتی در صورت بهانه گیری و فراپکنی فرضی ایشان بر علیه کشور خودم ایران نیز طرح عملیات نظامی برای تغییر رژیم ایران به رژیمی که در مقابل سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر متعهد و مسوول باشد را نیز به ۵+۱ ارایه داده بوده ام و دهها مکان از جمله شرکتهای بتنی _منهای شرکت یا شرکتهایی که در روز آن عملیات احتمالی، اکبر در آنجا کار می کند و یا بنحوی منافع مستقیم دارد_  را نیز برای میزبانی از نیروهای عملیات ویژه شورای عالی نظامی ۵+۱ در ایران در نظر گرفته و دست کم به آن اندیشیده بوده ام که از زمین و هوا
و بدون کمترین اصطحکاک و هزینه برای ایران، ملت ایران، منافع ملی ایران،
رژیم جمهوری اسلامی را قیچی و حذف کنیم و زمینه روی کار مستقر شدن مدیران و نمایندگان منتخب مردم در دولت موقت و تامین حداکثری منافع ملت ایران و نسلهای آینده ایرانی را فراهم کنیم.
اما گویا درد ۵+۱ اصلا نه سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر بوده است، نه ایران بوده است و نه ملت ایران و نه منافع ملی ایران. گویا آنها از فشاری که روی ایران بوده، اهداف دیگری از قبیل تضعیف توان دفاعی ایران و یا استثمار و باج گیری حتی از آب و خاک ایران و غیره را مد نظر داشته اند که برای من قابل تایید نیست و با آن مخالفم.

توکل به خدا، ببینیم که چه می شود و چگونه می توانم اهداف سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر را پی گیری کرده و توسعه دهم.

به احترام خدا، انسان و حقیقت،
احتمالا از همان فردای شب سیاه اکبر (شب یلدای ۱۳۹۹)
یک ایده که مد نظر دارم را رویش کار خواهم کرد و توسعه اش خواهم داد و نهایتا تا ۲۲ ژانویه ۲۰۲۱ منتشر خواهم کرد
تا با دست پر از اجرای نزول ذره ای از حقیقت سازمان و دولت جهانی اکبر
خودم به تنهایی جلو بروم و هزینه های ترجمه و پست را نیز خودم شخصا تقبل کنم
و به موازات اقدام کند و آهسته ۵+۱ و دیگران برای ارایه سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر به سازمان ملل،
خودم نیز نسبت به ایمیل کردن سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر به سازمان ملل اقدام کنم.

من امروز با توکل به خود خدا،
در این فراخوان اول از کشور خودم و سپس نیز از کشورهای ۵+۱ در مورد حمایت از سند اکتبر ۲۰۲۰ اکبر و ارایه آن سند به سازمان ملل، همکاری و کمک خواسته ام.


با سپاس،
علی اکبر ابراهیمی

شنبه ۲۴ آبان ۱۳۹۹
۱۴ نوامبر ۲۰۲۰
تهران- ایران





ضمیمه:
شورای عالی ارتشها، نهادهای امنیتی، اطلاعاتی و پلیسی کشورهای ۵+۱ و نیروهای مسلح آن ارتشها و نهادها،
چنانچه دهها مکان دولتی و غیر دولتی در نقاط مهم ایران و از جمله دهها شرکت بتنی با نظر اکبر مبنی بر استفاده اکبر از آن مکانها برای میزبانی از عملیات نظامی شورای عالی نظامی ۵+۱ در ایران با هدف آزاد سازی ایران از شر رژیم جمهوری اسلامی و بازگرداندن ایران به ملت ایران
رضایتمندانه و داوطلبانه موافقت کردند و حتی به اکبر در اینمورد درخواست دادند،
و دهها میلیون ایرانی هم در حمایت از اکبر در خیابانها فریاد سر دادند،
آنگاه چه آن عملیات انجام شود و چه انجام نشود،
در دیدگاه اکبر و صرفا بطور فرضی، کشورهای آذربایجان، ارمنستان و ترکیه به اکبر التماس خواهند کرد که: "تو رو خخدا بیا و طی صد و پنجاه سال آینده خاک ما رو تصرف و به خاک ایران ملحق کن چونکه ما دوست داریم توسط حکومت مرکزی ایران اداره شویم و در غیر اینصورت حاضریم توسط شورای عالی بمباران شویم و بمیریم اما از قلمرو مرزهای سرزمینی ایران خارج نباشیم."
البته من نه قصدی، نه انگیزه ای نه اراده ای، نه تمایلی و نه وقت اضافه و زاید و بی ارزشی برای مورد توجه و مورد نظر اکبر قرار دادن چنین ایده ها و طرحهای به درد نخور و سطح پایینی را ندارم و نخواهم داشت.

تاریخ را نیز از آن روی دور در نظر گرفتم که می خواهم اگر در باقیمانده عمرم قرار است فعال باشم، تمرکزم به فعالیت در زمینه های علمی، فرهنگی، بهداشتی، درمانی و محیط زیستی اهداف سازمان و دولت جهانی اکبر باشد.

با احترام،
علی اکبر ابراهیمی
دوشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۹
۱۶ نوامبر ۲۰۲۰
تهران

پست‌های معروف از این وبلاگ

بر سر مهاجران ایرانی چه آورده اند؟

فراخوان سرنگون کردن بیدادگران جنایتکار