از دفتر تحکیم وحدت در بند 350 فقط قوت دیدم و امتیاز

از دفتر تحکیم وحدت در بند 350 فقط قوت دیدم و امتیاز. همانطور که به خود آن جوانان نیز گفتم, اتاق 9 (اتاق آنها) پویاترین اتاق بند بود. دائم در حال مباحثات فلسفی و سیاسی و اقتصادی بودند. من هم به آنها و هم به همه دیگر زندانیان گفتم که باید از عرصه های امنیتی و از ندان و سلول فاصله بگیرند. باید به فعالیتهای علمی, فرهنگی و هنری متمرکز شوند. گفتم که آنها نیز همچون من و دیگر سبزها این وسط هیچ کاره اند و باید بروند پی کار خودشان.
من به زندانیان بند 350 گفتم که این سیستم و دستگاه قضایی اعتبار ندارد و ما مردم از زندانی بودن زندانیان 350 شرمگینیم اما کاری از دستمان بر نمی آید و می خواهیم که آنها آزاد شوند و اگر این آزادی با درخواست عفو محقق می شود, مصرانه از آنها می خواهیم که چنان درخواستی را بنویسند و ما را از شرم نجات بخشند تا ننگ عدم همراهی ایشان را زیاد حس نکنیم و کمتر حس کنیم.
آنچه از دفتر تحکیم وحدت در بند 350 زندان اوین دیدم, شایستگی اداره و نمایندگی ایران را داشت و یکی از افتخارات دوران زندگی من همین بود که دفتر تحکیم وحدت را دیدم و حتی از خود عبدالله مومنی نیز اودکلن گرفتم.