تصویر بلیط اکبر به استانبول

حاضرم با پول ترکیه، کشورهای ۵+۱ و سازمان ملل
به آن کشورها و به سازمان ملل سفر کنم
تا دیدار، مصاحبه و آشنایی متقابل اکبر و منافع اکبر در آنجاها برای اکبر اتفاق بیفتد.

هر سناریوی دیگری به غیر از این،
_اعم از زلزله، سیل، آتش سوزی، تروریسم، جنگ نظامی تمام عیار و آشکار و یا هرگونه سناریوی دیگری_
شاید سناریوی نفرت بار و نفرت انگیزی باشد
برای فراپکنی
از سوی
کشورهای ۵+۱، خدا، شیطان و یا هرگونه نیروهای ماورائی و یا حتی قوانین طبیعی و علمی و فیزیک.

اما آنچه که واضح است،
اراده من نبوده است، نیست و نخواهد بود.

من اگر که بخواهم حمله کنم آنهم به این گستردگی و یا مطلقا گسترده،
باید ابزارها و ارتشهایم در اختیارم باشد و برتر از ارتشهای ۵+۱ نیز باشد و ابتدا تهدید کنم و سپس حمله کنم.

پس پیام من این است که
این حمله ها به درد خودشان و جد و آباد خودشان می خورد
تا با آن ان و گه خودشان را جمع و جور و مخفی کنند
و به عبارت واضح تر، فراپکنی کنند
و به هیچ وجه نه برای من بوده است و نه من نیازی به آن دارم.
هر موجود و هویت و تمدنی که احتیاج به "حمایت کردن از اکبر" داشته باشد مثل آدمیزاد می آید حمایت می کند و به اکبر پول می پردازد و نیازی به این قایموشک بازی ها و کوس کلک بازی ها و دروغگویی ها و ریاکاری ها و کثافتکاری ها و ویرانی ها نیز ندارد.
مهم این است که اصلا اراده اطاعت از اکبر و حمایت از اکبر در آنجاها نیست. که اگر بود برای کسب شرف می آمدند و سجده می کردند.
مرگ بر آنها.

آری مرگ بر آنها. آنهایی که به قیمت زیر پا نهادن اکبر توانستند آسایش و زندگی را بیابند و بجای تشکر حتی برای اکبر جفتک نیز انداختند، آلترناتیوهای مناسبی برای پس از مرگ اکبر نیستند و من با خودکشی، این جهان بزرگ را بدست آنها نمی سپارم.
مرگ بر آنها.


علی اکبر ابراهیمی
تهران
ساعت شانزده و چهل و پنج دقیقه
پنجشنبه.




پست‌های معروف از این وبلاگ

بر سر مهاجران ایرانی چه آورده اند؟

فراخوان سرنگون کردن بیدادگران جنایتکار